De oorsprong van verbanden is terug te voeren op het oude Egypte, Griekenland en Rome. Deze beschavingen gebruiken verbindingen om wonden te behandelen en te verbinden en gebroken gebieden te repareren. Het principe van een verband is om bloedingen te regelen, de wond te repareren om genezing te bevorderen, de wond te beschermen, de bacteriële invasie te voorkomen, het risico op infectie te verminderen en ondersteuning en fixatie te bieden door druk uit te oefenen.
In de middeleeuwen begonnen verbanden op grote schaal te worden gebruikt bij de behandeling van oorlogsletsels en dagelijkse medische zorg. Aan het begin van de 19e eeuw, met de ontwikkeling van aseptische technologie, werd de rol van verbanden in chirurgische procedures steeds belangrijker en begon gesteriliseerde gaasbanden te worden gebruikt. Sinds de 20e eeuw, met de continue vooruitgang van technologie, zijn er aanzienlijke doorbraken gemaakt in verbandmaterialen en productieprocessen, wat resulteert in de opkomst van nieuwe materialen zoals polymeermaterialen, medische kleefstoffen en elastische bandages, die verband effectiever hebben gemaakt bij het repareren, beschermen, comprimeren en stoppen van bloedingen.
De soorten Hongguan-verbanden omvatten gaasbanden, elastische verbanden, zelfklevende verbanden, enz. De toepassing van deze nieuwe materialen maakt verband lichter, comfortabeler en heeft betere fixatie- en beschermingseffecten. Bovendien zijn sommige verbanden ook bedekt met antibacteriële zalven of genezingverbeteraars om wondgenezing te versnellen.
Posttijd: februari-25-2025